Bulwary Wiślane, etap 2

Odcinek ten obejmuje dwie, intensywnie zagospodarowane strefy: usługową na wysokości zabudowań Mariensztatu oraz rekreacyjno-edukacyjną na wysokości BUW z jej ogrodem oraz CNK z Parkiem Odkrywców.
Ww. strefa usługowa obejmuje ciąg 6 pawilonów (w tym 2 podwójnych), które będą funkcjonować jako restauracje, bary czy punkty sprzedaży. Zostały one umieszczonych na pływakach unoszących się na powierzchni w czasie przejścia fali powodziowej.

W obrębie tej strefy, w osi ulicy Bednarskiej, będącej kręgosłupem Mariensztatu, zaprojektowano przejście podziemne tworzące wygodne połączenie z Traktem Królewskim, pozwalające na przekroczenie bariery tworzonej przez 3-pasmową Wisłostradę.

Strefa rekreacyjno-edukacyjna stanowiąca serce całego projektu, wyposażono w szereg atrakcji, które stały się magnesem przyciągającym wszystkie grupy mieszkańców Warszawy. Zaprojektowano tutaj m.in. park z podestami i zacieniaczami, trampoliny, pluskowisko i strefę dla dzieci z rzeźbami wiślanych ryb, plażę miejską z pawilonem usługowym, amfiteatr, trawniki wypoczynkowe, strefę edukacyjną (park żywej rzeki), pawilony ekspozycyjne.

Pod względem kompozycyjnym projekt został ukształtowany za pomocą stałej sekwencji placów, zlokalizowanych na zakończeniu prostopadłych do Wisły osi urbanistycznych (ul. Lipowej, Karowej, Bednarskiej i Nowego Zjazdu). Place te połączono linearnymi klamrami o stałej sekwencji – bulwaru pieszego od części odwodnej, ciągu rowerowego od strony Śródmieścia oraz dodatkowych elementów zagospodarowania i wyposażenia pomiędzy nimi.

Zdecydowana większość projektu zlokalizowana jest w strefie bezpośredniego zagrożenia powodzią, co miało decydujący wpływ na wszystkie elementy zagospodarowania – od płynnego sposobu ukształtowania od strony natarcia nurtu, poprzez unikatowy na warunki polskie sposób zabezpieczenia pawilonów usługowych przez powodzią, dobory materiałowe odporne na działanie wody i korozję biologiczną, aż po linearny, niezakłócający przepływu wód układ nasadzeń drzew.